Home Marieke Rutjens over ouderengeneeskunde

Marieke Rutjens over ouderengeneeskunde

‘In het verpleeghuis wonen de meest complexe patiënten.’

Even voorstellen: Marieke Rutjens. Ze is 29 jaar en woont in Teteringen. Na haar afstuderen werkte ze in een ziekenhuis. Toen was ze ANIOS: Arts Niet In Opleiding tot Specialist. En nu is ze wél in opleiding tot specialist. Dankzij Surplus kwam ze op het idee om zich toe te leggen op ouderengeneeskunde.

Je behandelt mensen met een uitdagende problematiek

‘In de medische wereld heeft ouderengeneeskunde een beetje een stoffig karakter. Vanuit de ziekenhuizen wordt erop neergekeken omdat je de patiënten vaak niet meer beter kunt maken. Je kunt ze “alleen” ondersteunen. Nou, ik vind het een prachtig vak. Je behandelt mensen met een uitdagende problematiek. Denk aan gevorderde ziektebeelden zoals dementie, Parkinson, decompensatio cordis, nierinsufficiëntie, in feite alles wat invloed heeft op het dagelijks functioneren. Normaal gesproken loopt de route van huisarts naar specialist, maar dat is geen optie vanwege de kwetsbaarheid van onze doelgroep. Daarom doe je de behandeling zelf. Een goed plan maken is een medisch-inhoudelijke puzzel, maar ik ben dan wel in mijn element.’

In het verpleeghuis kijken we naar het hele plaatje

‘In het ziekenhuis word je nogal beperkt door protocollen en consulttijd. Je moet een stukje productie doen. Was er iemand op z’n hoofd gevallen, dan gingen we bij Neurologie alleen aan de slag met het trauma capitis. De hoofdwond was voor Chirurgie. Aan de oorzaak van de val, bijvoorbeeld blaasontsteking, besteedden we geen aandacht. Dat was dan weer een kwestie voor Interne Geneeskunde. Iedereen z’n eigen dingetje. In het verpleeghuis kijken we naar het hele plaatje. Logisch toch dat je veel meer voor iemand kunt betekenen als je de mens achter de patiënt meeneemt? De opleiding hamert erop.’

‘Natuurlijk moet je een balans zien te vinden tussen dicht bij mensen staan en een zekere professionele afstand bewaren. Daarmee zeg ik niet dat ouderengeneeskunde emotioneel belastend is. Ik hoef me niet actief te beschermen tegen het wegvallen van cliënten, ze hebben hun leven daadwerkelijk geleefd. Nee, die afstand is belangrijk om je objectiviteit te behouden. Zodat je patiënten op de juiste manier kunt blijven helpen. Dát is wat mij voldoening geeft.’

Bekijk de vacature

Iedereen binnen Surplus is laagdrempelig bereikbaar

‘Na een jaar ziekenhuis begon ik te twijfelen of ik door wilde. Ik klopte aan bij Surplus en toen zijn we samen gaan kijken of ouderengeneeskunde iets voor mij was. Ze hebben me daarin heel goed ondersteund. Het is sowieso een fijne organisatie. Iedereen is laagdrempelig bereikbaar, niet alleen de specialist ouderengeneeskunde die me begeleidt maar ook de collega’s van andere disciplines. Hier geen ivoren torens. Geen ellenbogenwerk, verborgen agenda’s of etterende conflicten.’

Het management hecht aan een gezonde werkomgeving

‘Groot voordeel is dat ik het werk afkrijg in de uren die ervoor staan. Omdat ik in opleiding ben moet ik eigenlijk nacht- en weekenddiensten draaien, maar Surplus besteedt die grotendeels uit. Daardoor heb je gewone werkdagen. Van half negen tot vijf. Mét de nodige flexibiliteit. Het is geen enkel probleem als je een keer ’s ochtends een afspraak hebt of ’s middags eerder weg moet. Alles is bespreekbaar, want het management hecht aan een gezonde werkomgeving.’

Surplus investeert veel in je ontwikkeling

‘Ja: een hele fijne plek voor een basisarts, vooral als je wilt uitzoeken of ouderengeneeskunde een specialisme voor jou is. Surplus investeert veel in je ontwikkeling en dat is bij vergelijkbare werkgevers echt anders. En je kunt hier dus in opleiding. Bovendien word je op waarde geschat en heb je de ruimte om je kwaliteiten te tonen. Mijn kwaliteiten? Ik denk dat ik een verschil kan maken voor zowel de patiënten als hun families. Dit betekent primair: complexe ziektebeelden analyseren. Secundair: je uiterste best doen om te zorgen voor een waardig einde.’