Het verhaal van Piet en Wies Voermans - Vrijwillig maaltijdrijders Menu Surplus

Wanneer de eerste reactie is: ‘Bende er weer?’ daar doen we het voor!

Hoe zijn jullie bij Surplus terecht gekomen?

Piet vertelt: “Mijn zus deed vrijwilligerswerk bij Surplus in Hoeven, waar ze kookte voor kwetsbare in de wijk. En toen mijn vrouw en ik met pensioen gingen, kregen we het er zo eens over of vrijwilligerswerk niet iets voor ons was. We hebben toen ons aangemeld in Zevenbergen en kwamen met Menu Surplus in aanraking, dat leek ons wel leuk!”

Wies: “We zijn eerst een keer meegereden, dat herinner ik me nog goed. Er lag toen veel sneeuw. We waren ’s ochtends vroeg in Zevenbergen om de maaltijden te halen en waren pas om 14.30 uur terug! Ondanks dat vonden we het erg leuk en zijn we samen de vaste maaltijdrijders van dinsdagochtend geworden.”

Wat houdt het werk van een maaltijdrijder in?

“Om 8 uur stonden we in Zevenbergen, waar we de maaltijden ophaalden. Vervolgens reden we terug naar Etten-Leur, waar de maaltijden verspreid mochten worden. Zeker de laatste jaren gaven ze vanuit Menu Surplus een routeplanning mee, maar we hadden altijd onze eigen route.” Piet vertelt verder: “We kennen de weg hier goed en als er een nieuw adres bijkwam die we niet kenden, dan gingen we op de fiets even op verkenningstocht vooraf.”

Wat maakt het werk zo leuk?

“De meeste mensen zijn blij dat je met een maaltijd komt, maar ook het contact was vaak belangrijk. Het liefste stonden mensen wel een kwartier te ‘buurten’. En wanneer de eerste reactie is: ‘bende er weer?, daar doen we het voor! Daarnaast is het gewoon fijn om nuttig bezig te kunnen zijn.”

Wies vertelt verder: “Het is leuk om het samen te doen, we hadden onze eigen routine, eerst maaltijden halen, dan wat rondbrengen, tussendoor koffie thuis en de laatste maaltijden rondbrengen. We waren een goed team!”

Wat is het meest bijzondere wat je ooit hebt meegemaakt?

“Ondanks dat je altijd maar even aan de deur bent, bouw je met sommige mensen echt een band op. Ook kom je soms bij mensen van je eigen leeftijd, of bekenden van vroeger. Wanneer iemand dan overlijd en je krijgt een rouwkaart omdat je zoveel betekend hebt, dan doet je wel wat.”

Waarom zou je iemand anders aanraden maaltijdrijder te worden?

“Het is zo leuk om andere mensen blij te maken, je hebt vaste werktijden en je betekend iets voor een ander. Daarnaast hebben we jaarlijks een etentje met alle maaltijdrijders, daar kijken we echt naar uit!”.

Ook vrijwillig medewerker worden?

Lijkt het je ook iets om Maaltijdrijder te worden? Klik dan hier en neem contact op voor meer informatie of meld je aan.

09-07-2021